Een rustige zaterdagochtend………….

Dat er tijdens een voetbalseizoen iets is van een rustige zaterdagochtend is natuurlijk een utopie. Maar soms, heel soms, tussen de wedstrijden door, als de kids in de kleedkamer zijn heb je even tijd om tot bezinning te komen als voetbalouder.

Je doet eens de aanname dat je kinderen niet op voetbal zitten, en wat je dan allemaal zou kunnen doen op de zaterdagochtend. De tuin in orde maken, boodschappen doen, het beddengoed verschonen, tja: eigenlijk allemaal dingen die je graag zou willen overslaan. Of uitslapen, wat voor sommigen heel aantrekkelijk lijkt.

Maar, wat maakt dan, los van het feit dat de kids op voetbal zitten, dat we elke zaterdag langs de lijn te staan?

Natuurlijk de pedagogische gedachte dat het goed voor de kinderen is, bewegen is gezond zeggen we dan. Nee, maar er iets anders, iets onbedwingbaars dat ons naar het voetbalveld doet fietsen. Dat lijkt namelijk een soort van ultieme bevrediging: dat je onderdeel bent van een omgeving die je doet aanzetten een mening te hebben over iedereen in het veld, een idee te hebben hoe je kind zou moeten spelen, een illusie dat je het beter weet dan de coach. Dat je af en toe verbaal mag uithalen naar de scheidsrechter, dat je meer dan je kind zelf pijn hebt van het verlies van het team, maar ook bovenmatig euforisch bent als ze winnen. Frappant dat je kind kort na de wedstrijd al weer bezig is om een speelafspraak te maken en jij nog blijft hangen in de voetbalemotie.

Tot je schrik kom je ouders tegen die een nog sterkere mening hebben en waarbij het woord afbranden bijna voorbij komt. Schoorvoetend kun jij nog je mening geven, maar hoe intens droevig wordt je van iemand die alleen maar kan hakken en zagen.

Even een Zen momentje en ik besluit op een bankje te gaan zitten naast het veld, koffie in de hand en gewoon even genieten van het spel. Het gebeuren naast het veld begint opeens een vaag achtergrond geluid te worden en ik geniet ervan hoe mijn kind lekker bezig is….

Dat is nu een paar jaar geleden en nog steeds heb ik een mening over het voetbal, heb ik alle emoties bij winnen en verliezen, maar wat is het toch heerlijk om meer relaxed langs het veld te zitten. En tenminste even niet in de tuin hoef te klussen, voor nu.